Τσιάρτας: «Η ΑΕΚ δεν μου φέρθηκε καλά, ηγέτης ο Μεντιλίμπαρ»
- Agones team
- 26/11/2025 09:52
Σε ρυθμούς... Τσάμπιονς Λιγκ, κινείται απόψε το «Καραϊσκάκης», όπου ο Ολυμπιακός υποδέχεται τη Ρεάλ Μαδρίτης για την 5η αγωνιστική της League Phase της διοργάνωσης. Η ομάδα του Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ γνωρίζει καλά το μέγεθος της πρόκλησης, ωστόσο οι πολλές και σημαντικές απουσίες των Μαδριλένων αφήνουν πεδίο για ελπίδες.
Σε κάθε περίπτωση, πρόκειται για ένα παιχνίδι που έχει τραβήξει τα βλέμματα όλου του ποδοσφαιρικού πλανήτη. Το ισπανικό Μέσο «AS», επιστράτευσε τον Βασίλη Τσιάρτα, γνώστη και της ισπανικής και της Ελληνικής πραγματικότητας. Εκτός από την αναμέτρηση, ο θρύλος της χώρας μας αναφέρθηκε στο... παράπονο που έχει από την ΑΕΚ και στο γεγονός ότι η ομάδα δε του φέρθηκε καλά σε σχέση με τη Σεβίλλη όπου μεγαλούργησε.
Αναλυτικά η μεγάλη συνέντευξη:
«Ναι. Είμαι ήρεμος και περιμένω μια ευκαιρία να δουλέψω ως προπονητής. Πιστεύω ότι τη δικαιούμαι, αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί δεν μου έρχεται καμία σοβαρή πρόταση. Δεν με νοιάζει αν είναι στην Ελλάδα ή στην Ισπανία, όμως θεωρώ πως έχω πολλά να προσφέρω με την εμπειρία που έχω στα γήπεδα».
Η Σεβίλλη είναι η μεγάλη σας αγάπη στο ποδόσφαιρο;
«Χωρίς αμφιβολία, κι έχουν περάσει ήδη 25 χρόνια από τότε που έφυγα. Έπαιξα σχεδόν οκτώ σεζόν στην ΑΕΚ σε δύο θητείες, κατέκτησα τίτλους και αγωνίστηκα στην Ευρώπη, αλλά το κλαμπ δεν φέρθηκε πολύ καλά σε μένα. Η Σεβίλλη είναι ένα εντελώς διαφορετικό κόσμο. Ήταν τέσσερα δύσκολα χρόνια, δύο μάλιστα στη Β΄ κατηγορία, κι όμως ο κόσμος συνεχίζει να με θυμάται και να με τιμά. Νιώθω πολύ ευγνώμων και τιμημένος».Φορέσατε το «10» που είχε φορέσει ο Μαραντόνα…
«Τι προνόμιο ήταν αυτό! Δεν μου αρέσει να συγκρίνω παίκτες διαφορετικών εποχών, αλλά το μεγαλείο του ήταν αδιαμφισβήτητο και θα μπορούσε να είναι ακόμα μεγαλύτερο αν πρόσεχε τον εαυτό του. Σε κάθε περίπτωση, τότε ήταν πιο δύσκολο να ξεχωρίσεις: τα γήπεδα ήταν χειρότερα, οι μπάλες και τα παπούτσια επίσης, ενώ οι διαιτητές προστάτευαν πολύ λιγότερο τους ταλαντούχους παίκτες όπως εκείνον. Αν έπαιζε σήμερα, ο Μαραντόνα θα ήταν ακόμη μεγαλύτερος απ’ ό,τι στην εποχή του».
Υπάρχει σήμερα λιγότερο ταλέντο σε σχέση με παλαιότερα;
«Ναι. Βλέπω πολλή τακτική και φυσική δύναμη, αλλά υπάρχουν λιγότεροι παίκτες που κάνουν τη διαφορά σε σχέση με πριν από δύο ή τρεις δεκαετίες. Υπάρχει λιγότερη πρωτοβουλία και δημιουργικότητα. Είναι διαφορετικό ποδόσφαιρο. Λείπει η “αλάνα”. Δεν βελτιώνεσαι λέγοντας στα παιδιά να παίζουν πάντα με μία επαφή. Αυτό δίνει ταχύτητα στο παιχνίδι και κερδίζεις μέτρα, όμως χρειάζονται και οι ντρίμπλες, η δημιουργία αριθμητικής υπεροχής και ο τρόπος να ανοίγεις χώρους. Πρέπει να παίζεις γρήγορα, αλλά όχι βιαστικά».
Ήσασταν σπουδαίος εκτελεστής φάουλ. Σας εκπλήσσει που μπαίνουν πολύ λιγότερα γκολ από απευθείας εκτελέσεις πλέον;
«Πάρα πολύ. Ιδίως από τη στιγμή που οι παίκτες σήμερα έχουν το πλεονέκτημα του σπρέι, που τοποθετεί τη μπάλα και τη ζώνη του τείχους στα 9,15 μέτρα όπως προβλέπει ο κανονισμός. Όταν εκτελούσα εγώ, οι αντίπαλοι ήταν στα επτά μέτρα. Μάλιστα, στις προπονήσεις έβαζα το τείχος σε εκείνη την απόσταση γιατί ήξερα τι με περίμενε στους αγώνες, μαζί με το άλμα των αντιπάλων. Τα απευθείας φάουλ “ξεκλειδώνουν” πολλά παιχνίδια απέναντι σε κλειστές άμυνες και πλέον βλέπουμε ολοένα και λιγότερα γκολ έτσι. Είναι μια τέχνη που χάνεται».
Ποιος είναι ο καλύτερος εκτελεστής φάουλ που έχετε δει;
«Υπάρχουν πολλοί, ανάλογα με το στιλ. Ο Ζουνίνιο Περναμπουκάνο έδινε στη μπάλα ένα διάβολο-φάλτσο, ο Ρομπέρτο Κάρλος σκόραρε με δύναμη και ο Μαραντόνα και ο Μέσι με ποιότητα. Θυμάμαι επίσης τους Μιχαΐλοβιτς, Μπέκαμ, Ρονάλντο, Ριβάλντο ή Ροναλντίνιο, όλοι εξαιρετικοί».
Τι περιμένει τη Ρεάλ Μαδρίτης στο “Καραϊσκάκης”;
«Η ατμόσφαιρα δεν επηρεάζει όπως παλιά. Οι παίκτες της Ρεάλ είναι συνηθισμένοι στα μεγάλα γήπεδα και δεν θα τους ενοχλήσει το ότι 33.000 άνθρωποι θα φωνάζουν, όσο δυνατά κι αν το κάνουν. Η ατμόσφαιρα δεν επηρεάζει τόσο πλέον».
Οι έντεκα στο γήπεδο, όμως, θα δυσκολέψουν τη Ρεάλ…
«Πολύ. Θα παλέψουν σίγουρα. Κάποιοι πιστεύουν ότι θα είναι εύκολο επειδή θυμούνται το 6-1 της Μπαρτσελόνα πριν από έναν μήνα, όμως σε εκείνο το παιχνίδι υπήρξε μια άδικη αποβολή και ένα πολύ αμφισβητούμενο πέναλτι που καθόρισαν την εξέλιξη. Οι παίκτες κατέβασαν τα χέρια και με ενόχλησε που δεν πάλεψαν με περισσότερη αξιοπρέπεια μέχρι το τέλος. Τώρα θα είναι τελείως διαφορετικά».
Γιατί;
«Ο Ολυμπιακός παίζει στην έδρα του, ο Μεντιλιμπάρ θα έχει τη δυνατότητα να παρατάξει την καλύτερη ενδεκάδα του, υπάρχει τεράστιο κίνητρο και, απέναντι στην PSV στο τελευταίο ματς Champions League, είδα μια ομάδα που μου άρεσε πολύ. Κέρδισε και κυριάρχησε μέχρι την ισοφάριση στο 93’, απέναντι σε μια ομάδα που είχε ρίξει “εξάρα” στη Νάπολι. Έβγαλε πολύ καλές εντυπώσεις και έχει μεγάλη όρεξη».
Ποιο είναι το δυνατό του σημείο;
«Ένα από αυτά είναι η ψηλή πίεση για να δυσκολέψει την ανάπτυξη του αντιπάλου. Οι τέσσερις της επίθεσης μαζί με τους δύο χαφ δουλεύουν εξαιρετικά, αλλά δεν νομίζω ότι θα το κάνει συνεχόμενα απέναντι στη Ρεάλ. Περιμένω να το δούμε σε ορισμένες φάσεις, αλλά σε μόνιμη βάση απαιτεί κόπο που μπορεί να κοστίσει. Επιπλέον, αν η Ρεάλ σπάσει αυτή την πίεση και βρει την πλάτη της άμυνας με την ταχύτητα των Βινίσιους και Εμπαπέ, μπορεί να υπάρξουν προβλήματα».
Θα διεκδικήσει την κατοχή από τη Ρεάλ;
«Θα το προσπαθήσει και έχει παίκτες με ποιότητα. Οι μεγάλοι δεν θέλουν να τους παίρνουν τη μπάλα και ο Ολυμπιακός έχει την ποιότητα να δυσκολέψει τη Ρεάλ σε αυτό το κομμάτι».
Ποιος μπορεί να κάνει μεγαλύτερη ζημιά ατομικά;
«Υπάρχουν πολύ καλοί ποδοσφαιριστές. Ο Ποντένσε είναι δυναμικός και πάντα δημιουργεί προβλήματα, ο Μαρτίνς είναι πολύ γρήγορος. Μαζί με τον Τσικίνιο, που παίζει πίσω από τον φορ, είναι παίκτες που μπορούν να “σπάσουν” άμυνες. Στην επίθεση ο Ελ Καάμπι έχει γκολ, παίζει καλά με πλάτη, είναι ευκαιριακός μέσα στην περιοχή και βρίσκεται σε καλή κατάσταση. Επιπλέον, ο Ταρεμί σκοράρει τελευταία. Δεν υπάρχει ένας παίκτης, αλλά ένα πολύ δεμένο σύνολο που δουλεύει εξαιρετικά. Θα είναι ένα δύσκολο παιχνίδι και η Ρεάλ θα χρειαστεί να ιδρώσει πολύ για να κερδίσει εδώ».
Ο Μεντιλιμπάρ είναι ο μεγάλος ηγέτης;
«Βεβαίως. Η έλευσή του τα άλλαξε όλα. Έδωσε ταυτότητα στην ομάδα. Πριν από αυτόν, η ομάδα είχε έξι προπονητές σε ενάμιση χρόνο. Κατέκτησε Conference, πρωτάθλημα και Κύπελλο και η ηγετική του παρουσία δεν αμφισβητείται».
Η Ρεάλ έρχεται με απουσίες…
«Τα τελευταία αποτελέσματα δεν ήταν καλά κι αυτό μπορεί να λειτουργήσει διπλά. Θα έχουν μεγάλο κίνητρο να αντιδράσουν. Η ομάδα βρίσκεται σε φάση μετάβασης και προσπαθεί να βρει το στιλ της. Ο χρόνος περνά για όλους και η τριάδα Κρόος–Μόντριτς–Κασεμίρο, που σημάδεψε μια εποχή, δεν θα επιστρέψει. Οι τωρινοί παίκτες έχουν διαφορετικά χαρακτηριστικά. Πιστεύω ότι λόγω της νεότητας πολλών και του βάρους της φανέλας, θα χρειαστούν δυο χρόνια ακόμη για να δημιουργηθεί ομάδα που θα θυμίζει την παλιά».
Δύο χρόνια;
«Παίκτες όπως οι Χουϊσέν, Καμαβινγκά, Μπέλιγχαμ, Γκιουλέρ ή Μασταντουόνο χρειάζονται χρόνο και αυτό έρχεται μόνο μέσα από αγώνες και εμπειρίες. Στο μεταξύ, η Ρεάλ θα κερδίσει πολλά επειδή έχει ποιότητα, έστω κι αν δεν λάμπει ακόμη. Η Ρεάλ δεν είναι η Λεβερκούζεν και ο Τσάμπι ξέρει καλά τι πρέπει να κάνει».
Φοβούνται τον Εμπαπέ στην Αθήνα;
«Ποιος δεν φοβάται τον Εμπαπέ; Στη χρονιά προσαρμογής του έβαλε 44 γκολ και τώρα είναι πιο ελεύθερος. Φαίνεται πιο άνετος και είναι πολύ καθοριστικός, παρότι έχει τρία παιχνίδια χωρίς γκολ. Τον βλέπω πιο κοντά στο στιλ του Μπενζεμά παρά του Ρονάλντο. Έχει ελευθερία κινήσεων σε όλο το επιθετικό τρίτο και με την ταχύτητα και την εκτέλεσή του “σκοτώνει” τους αντιπάλους. Είναι το φως που φωτίζει τη Ρεάλ, όμως άλλους, όπως τον Βινίσιους και τον Ροντρίγκο, δεν τους βλέπω όπως παλιά — και το να εξαρτάσαι από έναν μόνο παίκτη δεν είναι καλό. Η Ρεάλ εξαρτάται υπερβολικά από τον Εμπαπέ».
Από πού προέρχεται η φιλία σας με τον Τζόκοβιτς;
«Ο Νόλε έχει έρθει να ζήσει στην Ελλάδα με την οικογένειά του και κάποια στιγμή συναντηθήκαμε στο τένις κλαμπ όπου πηγαίνω. Όταν τον είδα, συστήθηκα και μιλήσαμε πολλή ώρα στα ισπανικά. Μου φάνηκε πολύ ευγενικός και προσιτός και από τότε βρισκόμαστε πού και πού και περνάμε ωραία. Έχουμε καλό κλίμα και είναι τιμή για μένα που τον γνώρισα και απολαμβάνω τη φιλία του».
