Stoixima στο ποδόσφαιρο

Στοίχημα Stoixima Live Scores

Ο τερματοφύλακας που έβαλε γκολ με σπασμένο χέρι

Ο τερματοφύλακας που έβαλε γκολ με σπασμένο χέρι

Συντάκτης: Κώστας Καραγιαννόπουλος
Κώστας Καραγιαννόπουλος
16/2/2018 21:51
Σαν σήμερα, στις 16 Φεβρουαρίου του 1952, ο Ντένις Χέροντ έγραφε ιστορία. Ο Άγγλος γκολκίπερ σπάει το χέρι του στο παιχνίδι της Στόουκ με την Άστον Βίλα, ωστόσο αλλαγές δεν υπήρχαν τότε και έτσι αναγκάζεται να παραμείνει στο ματς. Ο προπονητή του τον βάζει στο αριστερό άκρο και ο Χέροντ πετυχαίνει το νικητήριο γκολ της ομάδας του…

«Ήμουν πιθανότατα ο πιο αδύναμος κρίκος εκείνης της ομάδας. Δεν είχα ποτέ τη σωματική διάπλαση για να ήμουν γκολκίπερ πρώτης κλάσης. Ωστόσο είχα γρήγορα αντανακλαστικά και μπορούσα να κινηθώ πιο γρήγορα από τους περισσότερους», δήλωνε για τον εαυτό του ο Ντένις Χέροντ, γκολκίπερ της Στόουκ στην ιστορική πορεία της τη σεζόν 1946-47, όπου έχασε τον τίτλο την τελευταία αγωνιστική του πρωταθλήματος.

Γεννημένος στο Μπάσφορντ, ένα προάστιο κοντά στο Στόουκ ον Τρεντ, ο Χέροντ ξεκίνησε την ποδοσφαιρική του καριέρα το 1940 για λογαριασμό της Στόουκ, υπογράφοντας επαγγελματικό συμβόλαιο παρότι δέχτηκε 16 γκολ στα πρώτα τρία του παιχνίδια με τους «Πότερς». Πριν προλάβει να «εγκλιματιστεί» στον σύλλογο, καλείται να τον εγκαταλείψει για να υπηρετήσει την πατρίδα του στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Τον Αύγουστο του 1944 γλιτώνει από θαύμα τη ζωή του στην Νορμανδία, όταν το άρμα στο οποίο επέβαινε δέχτηκε άμεσο χτύπημα. Δύο φίλοι του έχασαν τη ζωή τους στην έκρηξη, ωστόσο ο ίδιος γλιτώνει με ένα σπασμένο σαγόνι και λίγους μήνες μετά επιστρέφει στην Στόουκ για να ξεκινήσει ουσιαστικά την καριέρα του.

Τη σεζόν 1946-47 υπερασπίζεται την εστία της Στόουκ, η οποία έχασε τον τίτλο την τελευταία αγωνιστική του πρωταθλήματος από την Λίβερπουλ. Οι «Πότερς», που είχαν στη σύνθεση τους τους σπουδαίους Νιλ Φράνκλιν και Σερ Στάνλεϊ Μάθιους, χρειάζονταν μόνο νίκη στην έδρα της Σέφιλντ Γιουνάιτεντ, ωστόσο η ήττα με 2-1 στο «Μπράμαλ Λέιν» ήταν καταδικαστική. Ο Χέροντ δεν έπιασε καλή απόδοση και χρόνια μετά ο ίδιος είχε αποκαλύψει πως: «Έκανα μήνες για να γελάσω ξανά…». Παρόλα αυτά, οι οπαδοί της Στόουκ αναγνώρισαν την συνεισφορά του και του έβγαλαν το προσωνύμιο «Ηρώδης ο Μέγας» («Herod the king»). Το 1950 δεν δέχεται να ακολουθήσει τον κουμπάρο του, Νιλ Φράνκλιν στην Κολομβία, όπου θα απολάμβανε γενναιόδωρες αποδοχές και δύο χρόνια μετά γράφει ιστορία με τη φανέλα των «Πότερς». Το γκολ που έμεινε στην ιστορία

Στον εκτός έδρας αγώνα με την Άστον Βίλα στις 16 Φεβρουαρίου, ο Χέροντ είχε σκληρή σύγκρουση με τον Τόμι Τόμπσον, με αποτέλεσμα να σπάσει το χέρι του. Παρά τους έντονους πόνους, ο Άγγλος πορτιέρο δεν δέχτηκε να αποχωρήσει και να αφήσει την ομάδα του με δέκα, αφού εκείνη την περίοδο δεν υπήρχαν αλλαγές. Ο προπονητής του τον βάζει στο αριστερό άκρο και ο Χέροντ πέτυχε το νικητήριο τέρμα, «σφραγίζοντας» τη νίκη της Στόουκ.

Ο ίδιος έχει πει για εκείνο το γκολ σε συνέντευξη του το 2002: «Ήταν μια βρώμικη ημέρα Φεβρουαρίου. Βροχή, κρύος αέρας και ένα γήπεδο… βούρκος. Νικούσαμε με 2-1 και δεχόμασταν έντονη πίεση. Σε μια φάση, ο Τόμσον βρέθηκε απέναντι μου, εγώ έτρεξα και έπεσα στα πόδια του, όμως αμέσως ένιωσα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Ένιωσα έντονo πόνο και όπως φαντάστηκα, είχα σπάσει το χέρι μου. Δεν μπορούσα να παίξω τέρμα και στο δεύτερο μέρος βρέθηκα στο αριστερό άκρο. Στη φάση του γκολ, μου είχαν αφήσει αρκετό χώρο. Ο Μάλκιν έκανε τη συρτή σέντρα και έστειλα τη μπάλα στα δίχτυα. Αποδείχθηκε το νικητήριο γκολ και μετά το παιχνίδι υπήρξαν αρκετές πλάκες στα αποδυτήρια».

Οι δύο βαθμοί της νίκης αποδείχθηκαν καθοριστικοί, αφού η Στόουκ έμεινε στην κατηγορία, τερματίζοντας τρεις βαθμούς πάνω από τη ζώνη του υποβιβασμού. Ωστόσο, την επόμενη χρονιά ο Χέροντ χάνει τη θέση του μετά την έλευση του νέου προπονητή, Φρανκ Τέιλορ και η Στόουκ υποβιβάζεται στην δεύτερη κατηγορία. Ο Άγγλος πορτιέρο πήρε ξανά φανέλα βασικού στα μέσα της σεζόν, όταν ο νέος «Νο.1» των «Πότερς», Μπιλ Ρόμπερτσον έσπασε το πόδι του, ωστόσο ένα μήνα μετά, ως «διαβολική» σύμπτωση, σπάει και αυτός το πόδι του!

Στο τέλος της σεζόν αποχαιρέτησε την αγαπημένη του Στόουκ για λογαριασμό της Στόκπορτ και μετά από ένα χρόνο «κρεμάει» οριστικά τα γάντια του. Ακολούθησε επιτυχημένη καριέρα ως μανάβης στο πλευρό της γυναίκας του, ενώ αποτέλεσε τοπικός σύμβουλος του Συντηρητικού Κόμματος. Έφυγε από τη ζωή τον Δεκέμβριο του 2009 σε ηλικία 86 ετών, αποτελώντας το τελευταίο –εν ζωή- μέλος της ιστορικής ομάδας της Στόουκ της σεζόν 1946-47.

Επιμέλεια: Κώστας Καραγιαννόπουλος


Σχόλιο:

Για τη συμμετοχή σας στη συζήτηση απαιτείται εγγραφή.