Euro – Ιταλία: Απευθείας στα βαθιά οι πρωταθλητές
- Κώστας Καραγιαννόπουλος
- 6/6/2024 18:40
Η «σκουάτρα ατζούρα» έγινε η τέταρτη πρωταθλήτρια Ευρώπης μετά τις Τσεχοσλοβακία, Δανία και Ελλάδα που έμεινε εκτός τελικής φάσης Μουντιάλ, ενώ μετά την ήττα στον ημιτελικό του Nations League ο Ρομπέρτο Μαντσίνι επέλεξε τα πετροδόλαρα της Σαουδικής Αραβίας κι έδωσε τη σκυτάλη στον Λουτσιάνο Σπαλέτι. Υπό τις οδηγίες του τελευταίου οι «ατζούρι» εξασφάλισαν δια πυρός και σιδήρου το εισιτήριο για τα τελικά της Γερμανίας και θα έχουν τουλάχιστον την ευκαιρία να υπερασπιστούν τον τίτλο τους.
Οι αποχωρήσεις εμβληματικών παικτών μετά το Γιούρο 2020, οι αρκετοί τραυματισμοί και οι μη πειστικές εμφανίσεις στα προκριματικά, δικαιολογούν τους μπουκ που δίνουν διψήφιες αποδόσεις για να γίνει η δεύτερη ομάδα μετά την Ισπανία που θα κάνει το back-to-back. Σε όμιλο με Ισπανούς, Κροάτες και Αλβανούς φαίνεται πως θα μοχθήσει για να πάρει ακόμα και το απευθείας εισιτήριο για τα νοκ-άουτ του τουρνουά.
Προηγούμενες διοργανώσεις
Με δύο τρόπαια και δύο χαμένους τελικούς θεωρείται δικαίως μία από τις πιο ιστορικές ομάδες στη διοργάνωση. Αξιοσημείωτο ότι έχει κατακτήσει τον τίτλο στην πρώτη και την τελευταία έως τώρα παρουσία της.
Η αρχή έγινε το 1968 όπου ως διοργανώτρια στέφθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης νικώντας σε διπλό τελικό την Γιουγκοσλαβία. Είχε προηγηθεί η νίκη επί της Σοβιετικής Ένωσης στα ημιτελικά χάρη στο… στρίψιμο του νομίσματος.
Στα έξι επόμενα τουρνουά κατέγραψε δύο παρουσίες στην τετράδα (1980, 1988) και τέσσερις απουσίες από την τελική φάση, απόρροια των πολύ μεγάλων σκαμπανεβασμάτων που τη χαρακτήριζαν και συνεχίζουν να τη χαρακτηρίζουν. Από το 1996 δίνει σταθερά το «παρών» φτάνοντας τρεις φορές στον τελικό αλλά ήπιε το νέκταρ μόνο στον τελευταίο.
Το 2000 στο Ρότερνταμ της έλειψαν λίγα αγωνιστικά λεπτά απέναντι στην Γαλλία. Μέχρι το 93' βρισκόταν μπροστά στο σκορ με 1-0 με γκολ του Ντελβέκιο, όμως δέχτηκε την ισοφάριση από τον Βιλτόρ και στην παράταση το χρυσό γκολ του Τρεζεγκέ την έριξε στο καναβάτσο. Στο δεύτερο τελικό που έδωσε το 2018 στο Κίεβο διασύρθηκε με 4-0 από την Ισπανία αλλά στον τελικό του «Γουέμπλεϊ» το 2021 νίκησε στα πέναλτι τους οικοδεσπότες Άγγλους και πήρε την 2η Ευρωκούπα. Θέλει άλλη μία για να πιάσει τις πολυνίκεις Ισπανία και Γερμανία στην κορυφή της λίστας.
Πώς προκρίθηκε
Τα… χρειάστηκε για να εξασφαλίσει την πρόκριση στα τελικά της διοργάνωσης, τερματίζοντας στην 2η θέση του 3ου ομίλου σε ισοβαθμία με την Ουκρανία, χάρη στο μεταξύ τους 0-0 την τελευταία αγωνιστική στο ουδέτερο Λεβερκούζεν. Είχε τον έλεγχο στο ματς υποχρεώνοντας τους Ουκρανούς σε φλύαρη κατοχή αλλά οι τελευταίοι διαμαρτυρήθηκαν δικαιολογημένα για μη καταλογισμό πέναλτι στο 90+3’.
Είχε συνολικά 4 νίκες, 2 ισοπαλίες και 2 ήττες σε γκρουπ με Αγγλία, Ουκρανία, Βόρεια Μακεδονία και Μάλτα. Τερμάτισε στο -6 από τους Άγγλους, απ’ τους οποίους γνώρισε και τις δύο ήττες της στον όμιλο (1-2 εντός, 1-3 εκτός). Έκανε το 2x2 με την αδύναμη Μάλτα (2-0 εκτός, 4-0 εντός), ενώ νίκησε εντός με 2-1 την Ουκρανία και με 5-2 την Βόρεια Μακεδονία. Από την τελευταία γνώρισε απώλεια 1-1 στα Σκόπια ενώ όπως προαναφέρθηκε ήτα γλυκιά η «λευκή» ισοπαλία στο εκτός με τους Ουκρανούς αφού της εξασφάλισε την πρόκριση.
Ο προπονητής: Λουτσιάνο Σπαλέτι
Δεν είχε χρόνο να κάνει δραματικές αλλαγές καθώς χρειαζόταν να επικεντρωθεί στα αποτελέσματα και την πρόκριση. Έριξε το βάρος στο ψυχολογικό κομμάτι και φαίνεται ότι θα παρατάξει μια ομάδα σαν αυτή του Γιούρο 2016, που θα βασίζεται στην αμυντική της συνοχή και τις γρήγορες αντεπιθέσεις.
Πήρε τη θέση του ομοσπονδιακού προπονητή λίγους μόλις μήνες μετά τον ιστορικό θρίαμβο με την Νάπολι, την οποία οδήγησε στο πρώτο της πρωτάθλημα μετά το 1990.
Ξεκίνησε την προπονητική του καριέρα το 1994 στην Έμπολι, την οποία ανέλαβε στην Σέριε C και την οδήγησε σε δύο σερί ανόδους. Έκανε το μεγάλο «μπαμ» ως τεχνικός της Ρόμα με την οποία κατέκτησε δύο σερί Κύπελλα Ιταλίας (2007, 2008) και ένα ιταλικό Σούπερ Καπ (2007) ενώ μεταξύ άλλων πέρασε και μία πενταετία στην ρωσική Ζενίτ (2009-14) κατακτώντας δύο πρωταθλήματα, ένα Κύπελλο και ένα Σούπερ Καπ Ρωσίας.
Το ρόστερ
Για άλλη μια φορά η μεγάλη αδυναμία της Ιταλίας εντοπίζεται στην επίθεση καθώς απουσιάζει ένας γκολτζής επιθετικός. Ενδεικτικό της λειψανδρίας στη θέση του «9» είναι το γεγονός πως κλήθηκε ο νατουραλιζέ Ματέο Ρετέγκι της Τζένοα, ο οποίος είναι γεννημένος στην Αργεντινή αλλά πήρε ιταλικό διαβατήριο χάρη στον Ιταλό παππού του. Οι εμφανίσεις του Σκαμάκα με την Αταλάντα του άνοιξαν ξανά την πόρτα της Εθνικής και είναι αυτή τη στιγμή ο επικρατέστερος για τη θέση του βασικού φορ αν και έχει μόλις ένα γκολ σε 15 ματς με το εθνόσημο ενώ δε βρισκόταν καν στις κλήσεις στα ματς του Μαρτίου. Ο τρίτος μνηστήρας για την αιχμή του δόρατος είναι ο Ρασπαντόρι της Νάπολι, ο οποίος όμως δεν χαρακτηρίζεται από συνέπεια στις εμφανίσεις του και δεν έχει βασικό χρόνο συμμετοχής με τους «παρτενοπέι». Το σίγουρο είναι ότι ο Σπαλέτι ελπίζει ο εξτρέμ Κιέζα να βρει ξανά τη φόρμα που είχε στο Γιούρο 2020.
Ο Τζίτζι Ντοναρούμα ήταν ο παίκτης του τουρνουά στο περασμένο Euro και δεν πρόκειται να χάσει τη φανέλα του βασικού γκολκίπερ. Στο κέντρο, η ομάδα βιώνει την μετά-Βεράτι εποχή και ο Σπαλέτι θα βασιστεί στους δύο άσους της Ίντερ, Μπαρέλα και Φρατέσι αλλά και στον αρχηγό Ζορζίνιο. Αν ο Σπαλέτι προτιμήσει το 4-2-3-1, ρόλο επιθετικού χαφ θα έχει ο Πελεγκρίνι που προέρχεται από πολύ καλή σεζόν με την Ρόμα. Σημαντική η απουσία του μέσου Τονάλι λόγω του στοιχηματικού σκανδάλου αλλά και του έτερου «Άγγλου» χαφ, Ζανιόλο που τραυματίστηκε με την Άστον Βίλα λίγο πριν το φινάλε της σεζόν.
Τραυματισμοί κλόνισαν και την αμυντική της γραμμή καθώς έμειναν εκτός τουρνουά οι στόπερ Ατσέρμπι και Σκαλβίνι. Έτσι το βάρος πέφτει στους Μπαστόνι και Μαντσίνι οι οποίοι έπαιξαν σε ευρωπαϊκούς τελικούς με τους συλλόγους τους φέτος αλλά φυσικά δεν μπορούν να μπουν στα παπούτσια των Κιελίνι και Μπονούτσι. Παίκτης που μπορεί να αποδειχθεί «κλειδί» είναι ο Ντιμάρκο της Ίντερ ο οποίος προέρχεται από εξαιρετική σεζόν και θα καλύψει την αριστερή πλευρά της άμυνας, ενώ κατ’ ανάγκη μπορεί να παίξει και στο κέντρο της άμυνας. Στο δεξί άκρο της άμυνας φανέλα βασικού θα έχει ο αρχηγός του Σπαλέτι στην Νάπολι, Ντι Λορέντζο.
Στόχος
Πηγαίνει στα γήπεδα της Γερμανίας ως πρωταθλήτρια Ευρώπης και φυσικά ο μεγάλος στόχος δεν είναι άλλος από την υπεράσπιση του τίτλου της. Ωστόσο πολλά έχουν αλλάξει σε σχέση με πριν τρία χρόνια και οι «ατζούρι» θεωρούνται ένα από αουτσάιντερ του τουρνουά.
Σε όμιλο με Ισπανία, Κροατία και Αλβανία θα μετρήσει από νωρίς δυνάμεις αλλά εύκολα ή δύσκολα αναμένεται να πάρει το εισιτήριο για τους «16». Ταβάνι της μοιάζει η οκτάδα, το σίγουρο όμως είναι πως μια ιταλική ομάδα σε νοκ-άουτ ματς δεν είναι ποτέ εύκολη υπόθεση.
Η αποστολή:
Τερματοφύλακες: Τζιανλουίτζι Ντοναρούμα (Παρί Σεν Ζερμέν), Άλεξ Μερέτ (Νάπολι), Γκουλιέλμο Βικάριο (Τότεναμ).
Αμυντικοί: Αλεσάντρο Μπαστόνι (Ίντερ), Ραούλ Μπελανόβα (Τορίνο), Αλεσάντρο Μπουοντζιόρνο (Τορίνο), Ρικάρντο Καλαφιόρι (Μπολόνια), Αντρέα Καμπιάσο (Γιουβέντους), Ματέο Νταρμιάν (Ίντερ), Τζιοβάνι Ντε Λορέντζο (Νάπολι), Φεντερίκο Ντιμάρκο (Ίντερ), Φεντερίκο Γκάτι (Γιουβέντους), Τζιανλούκα Μαντσίνι (Ρόμα).
Μέσοι: Νικολό Μπαρέλα (Ίντερ), Μπρίαν Κριστάντε (Ρόμα), Νικολό Φατζιόλι (Γιουβέντους), Μίκαελ Φολορούνσο (Βερόνα), Ντάβιντε Φρατέζι (Ίντερ), Ζορζίνιο (Άρσεναλ), Λορέντζο Πελεγκρίνι (Ρόμα).
Επιθετικοί: Φεντερίκο Κιέζα (Γιουβέντους), Στεφάν Ελ Σαράουι (Ρόμα), Τζιάκομ Ρασπατόρι (Νάπολι), Ματέο Ρετεγκί (Τζένοα), Τζιανλούκα Σαμάκα (Αταλάντα), Ματία Τζακάνι (Λάτσιο).
