Το προφίλ της Ολλανδίας
- Κώστας Καραγιαννόπουλος
- 8/6/2014 22:50
Για τρίτη φορά στην ιστορία της, η Ολλανδία έφτασε στην «πηγή» αλλά δεν ήπιε νερό, καθώς ηττήθηκε στον τελικό του Μουντιάλ της Ν. Αφρικής από την Ισπανία και δύο χρόνια μετά την παταγώδης αποτυχία στο Euro 2012, θα προσπαθήσει για μια καλή πορεία στα γήπεδα της Βραζιλίας.
Ωστόσο για να τα καταφέρει, η νεανική ομάδα του Φαν Χαάλ θα χρειαστεί να βαδίσει σε έναν δρόμο γεμάτο εμπόδια, καθώς σε όμιλο με Ισπανία, Χιλή και Αυστραλία ίσως δυσκολευτεί ακόμα και για την πρόκριση, ενώ άμα δεν καταφέρει να τερματίσει στην πρώτη θέση, θα κληθεί –εκτός απροόπτου- να αποκλείσει τους διοργανωτές Βραζιλιάνους για να προχωρήσει στο θεσμό.
Ιστορία στο θεσμό:
Έχει συμμετάσχει στα 9 από τα 19 προηγούμενα Μουντιάλ, κάνοντας όλο τον κόσμο να την χειροκροτήσει στη διοργάνωση του 1974 στη Γερμανία, όπου παρουσίασε σε διεθνές επίπεδο το ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο που εφάρμοσε πρώτα ο Άγιαξ.
Με ηγέτη τον Γιόχαν Κρόιφ και με πολύτιμους συμπαραστάτες τους Γιόχαν Νέεσκενς, Ρομπ Ρένζενμπρικ, Τζόνι Ρεπ, Αρι Χαν και τους αδερφούς Ρενέ και Βίλι φαν ντε Κέρκοφ, η Ολλανδία έφτασε μέχρι τον τελικό όπου ηττήθηκε με 2-1 από τους Δ. Γερμανούς.
Τέσσερα χρόνια μετά βρέθηκε ξανά σε τελικό απέναντι σε διοργανωτή, καθώς χρειαζόταν να ξεπεράσει την Αργεντινή του Μάριο Κέμπες για να κατακτήσει την κορυφή του κόσμου. Η κατάληξη ήταν το ίδιο πικρή, καθώς οι «οράνιε» ηττήθηκαν με 3-1 στην παράταση, ωστόσο η ιστορία θα ήταν διαφορετική εάν η προσπάθεια του Ρένζενμπρικ στις καθυστερήσεις δεν κατέληγε στο δοκάρι.
Το 1990 πήγε ως πρωταθλήτρια Ευρώπης στο Μουντιάλ της Ιταλίας, ωστόσο έφτασε μέχρι τους «16», ενώ το 94’ η πορεία της σταμάτησε στα προημιτελικά. Έφτασε μια «ανάσα» από τον 3ο της τελικό το 1998 όπου έχασε την πρόκριση στα πέναλτι από τη Βραζιλία (4-2), ωστόσο το 2010 κατάφερε να φτάσει μια «ανάσα» από την κορυφή, χάνοντας τελικά το τρόπαιο στην παράταση από τους Ισπανούς (1-0).
Πως βρέθηκε στη Βραζιλία:
Δεν συνάντησε προβλήματα, καθώς σημείωσε 9 νίκες και μία ισοπαλία πετυχαίνοντας 34 γκολ και δεχόμενη μόλις 5.
Στα αξιοσημείωτα η νίκη της με 8-1 απέναντι στην Ουγγαρία, οι δύο νίκες με Ρουμανία (4-0 εντός, 4-1 εκτός) και αυτές απέναντι στην Τουρκία (2-0 εντός, 2-0 εκτός).
Προπονητής:
Ο έμπειρος τεχνικός ο οποίος μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο θα δώσει τη σκυτάλη στον Γκους Χίντινκ προκειμένου να αναλάβει τον «τιμόνι» της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, βρίσκεται για δεύτερη φορά στον πάγκο της Εθνικής Ολλανδίας διαδέχοντας τον Μπερντ Φαν Μάρβαϊκ το 2012.
Η πρώτη του θητεία στους «οράνιε» ήταν αποτυχημένη, καθώς δεν κατάφερε να οδηγήσει την ομάδα στη τελική φάση του Μουντιάλ του 2002 με αποτέλεσμα να δώσει τη θέση του στον Ντικ Άντβοκατ.
Ωστόσο ο ίδιος κατάφερε αυτή τη φορά να οδηγήσει την Ολλανδία στη Βραζιλία και παρότι είναι τεχνικός με μεγάλη εμπειρία, θα βρεθεί για πρώτη φορά στην καριέρα του σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου.
Ο 62χρονος έχει πλούσιο βιογραφικό, καθώς έχει κατακτήσει πρωταθλήματα σε Ολλανδία, Ισπανία και Γερμανία, όπως και το Τσάμπιονς Λιγκ με τον Άγιαξ το 1995 και χωρίς αμφιβολία είναι ένας από τους πιο έμπειρους τεχνικούς στα γήπεδα της Βραζιλίας.
Παίκτες-κλειδιά:
Σοβαρό πλήγμα για τον Λουίς Φαν Χαάλ αποτελεί ο τραυματισμός του Στρούτμαν, με τον Ολλανδό τεχνικό να παραδέχεται πως το κενό που αφήνει η απουσία του στον άξονα είναι ακάλυπτο και αποφάσισε να αλλάξει το σύστημα από 4-3-3 σε 5-3-2!
Μάλιστα στην προετοιμασία της ομάδας τραυματίστηκε και ο Φαν ντερ Φάαρτ, με αποτέλεσμα ο Ολλανδός τεχνικός να στηρίζεται κυρίως στους Ντε Γκουζμαν και Φερ ως τους παίκτες που θα παίξουν δίπλα στον Ντε Γιονγκ στον άξονα, με τον Σνάιντερ να αγωνίζεται μπροστά τους.
Στην άμυνα ο Φαν Χαάλ προτίμησε να δώσει τόπο στα νιάτα, με τον Φλάαρ να αποτελεί τον πιο έμπειρο παίκτη στην αμυντική γραμμή, ενώ για τη θέση του τερματοφύλακα θα παλέψουν οι Κρουλ, Φορμ και Σίλεσεν, με τον πρώτο να έχει το προβάδισμα.
Τι θέλει/Τι μπορεί:
Βέβαια, πολύ δύσκολα θα πραγματοποιήσει πορεία ανάλογη του 2010, ενώ η τύχη στην κλήρωση της γύρισε την πλάτη καθώς σε όμιλο με Ισπανία, Χιλή και Αυστραλία απειλείται με αποκλεισμό από τη Χιλή ενώ εάν δεν τερματίσει πρώτη, θα συναντήσει –εκτός απροόπτου- την Βραζιλία στους «16».
Συν τοις άλλοις, oι απουσίες των Στρούτμαν και Φαν ντερ Φάαρτ στη μεσαία γραμμή μπορεί να αποδειχθούν καθοριστικές για την ομάδα του Φαν Χαάλ ο οποίος προτίμησε να δώσει ευκαιρίες σε αρκετούς ταλαντούχους μεν αλλά άπειρους ποδοσφαιριστές, κυρίως στην άμυνα, που είναι ερωτηματικό αν θα καταφέρουν να σηκώσουν τη βαριά φανέλα της ολλανδικής ομάδας στο επίπεδο του Μουντιάλ.
Το ρόστερ:
Τερματοφύλακες: Γιάσπερ Σίλεσεν (Άγιαξ), Τιμ Κρουλ (Νιούκαστλ), Μίχελ Φορμ (Σουόνσι).
Αμυντικοί: Ντάλεϊ Μπλιντ και Γιόελ Φέλτμαν (Άγιαξ), Ντάριλ Γιάνμαατ, Τέρενς Κονγκόλο, Μπρούνο Μάρτινς Ίντι και Στέφαν ντε Φράι (Φέγενοορντ), Πολ Φέρχαχ (Άουγκσμπουργκ), Ρον Φλάαρ (Άστον Βίλα)
Μέσοι: Γιόρντι Κλάσι (Φέγενοορντ), Λίροϊ Φερ (Νόριτς), Τζόναθαν ντε Γκουζμάν (Σουόνσι), Νάιτζελ ντε Γιόνγκ (Μίλαν), Γουέσλεϊ Σνάιντερ (Γαλατάσαράι), Τζεορτζίνιο Βαϊνάλντουμ (Αϊντχόφεν)
Επιθετικοί: Μέμφις Ντεπάι (Αϊντχόφεν), Κλάας-Γιαν Χούντελααρ (Σάλκε), Ντιρκ Κάιτ (Φενέρμπαχτσε), Γέρεμαϊν Λενς (Ντινάμο Κιέβου), Ρόμπιν φαν Πέρσι (Μάντσεστερ Γ.), Άριεν Ρόμπεν (Μπάγερν).
