Το προφίλ της Γερμανίας
Λίγες ημέρες πριν την έναρξη του Μουντιάλ της Βραζιλίας, το agones.gr σας παρουσιάζει αναλυτικά τις 32 ομάδες που θα αγωνιστούν στα γήπεδα της «χώρας του καφέ». Γράφει ο Κώστας Καραγιαννόπουλος:Μετά από τρία συνεχόμενα Μουντιάλ όπου μετράει ένα χαμένο τελικό και δυο τρίτες θέσεις, η Γερμανία θέλει να κάνει το βήμα παραπάνω και να «σκαρφαλώσει» στην κορυφή του κόσμου για πρώτη φορά μετά το 1990.
Έχοντας ένα από τα πιο πλούσια ρόστερ της διοργάνωσης, η ομάδα του Γιόακιμ Λεβ ελπίζει αυτή τη φορά να μην «λυγίσει» την κρίσιμη στιγμή και να φτάσει ως το τέλος της διαδρομής όπου περιμένει το χρυσό τρόπαιο του πρωταθλητή.
Ιστορία στο θεσμό:
Έκανε ντεμπούτο στο θεσμό το 1934 φτάνοντας μέχρι τα ημιτελικά και το 1954 στην Ελβετία κατάφερε να κατακτήσει το πρώτο της τρόπαιο, νικώντας με 3-2 και μάλιστα με ανατροπή την υπερομάδα της Ουγγαρίας των Πούσκας, Κότσις, Τσίμπορ στο αποκαλούμενο «θαύμα της Βέρνης» το οποίο όμως υποσκιάστηκε πριν λίγα χρόνια με κατηγορίες ότι οι Γερμανοί παίκτες είχαν κάνει χρήση μεθαμφεταμινών!
Το 1966 έφτασε κοντά στο δεύτερο τρόπαιο χάνοντας στην παράταση από την οικοδέσποινα Αγγλία με 4-2, ωστόσο το 74’ ως διοργανώτρια κέρδισε στον τελικό με 2-1 την Ολλανδία του Κρόιφ, έχοντας στη σύνθεση της παίκτες όπως οι Μπεκενμπάουερ, Μπραιτνερ, Μίλερ κ.α
Μετά από δύο χαμένους τελικούς το 82’ και το 86’ από την Ιταλία του Ρόσι (3-1) και την Αργεντινή του Μαραντόνα (3-2), επέστρεψε για τρίτη και τελευταία φορά στην κορυφή το 1990 όπου με προπονητή τον Μπέκενμπάουερ, πήρε εκδίκηση από τους Αργεντινούς, τους οποίους κέρδισε με 1-0.
Έφτασε ξανά στον τελικό το 2002 χάνοντας με 2-0 από τη Βραζιλία του Ρονάλντο, ενώ το 2006 στην έδρα της και το 2010 στη Ν. Αφρική έφτασε μέχρι τα ημιτελικά, χάνοντας από τις δύο μετέπειτα πρωταθλήτριες Ιταλία (2-0 παρ.) και Ισπανία (1-0) αντίστοιχα.
Πως βρέθηκε στη Βραζιλία:
Δεν συνάντησε κανένα πρόβλημα, έχοντα απολογισμό 9 νίκες και μία ισοπαλία απέναντι στη Σουηδία (4-4) όπου ισοφαρίστηκε στο 90+3’.
Ωστόσο τα «πάντσερ» πήραν διπλό με 5-3 στη Σόλνα, ενώ συνέτριψαν όλες τις άλλες ομάδες, διαλύοντας μεταξύ άλλων με 6-1 την Ιρλανδία.
Προπονητής:
Γιόακιμ Λεβ (54 ετών)
Έφτιαξε το όνομα του στην προπονητική με τη Στουτγκάρδη την οποία οδήγησε στην κατάκτηση του Κυπέλλου Γερμανίας το 1997 και ένα χρόνο μετά στον τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων, χάνοντας από την Τσέλσι του Ζόλα.
Ο ίδιος έχει κατακτήσει τίτλους και στην Αυστρία, οδηγώντας την Τιρόλ Ίνσμπρουκ στο πρωτάθλημα το 2002, ενώ δύο χρόνια μετά κατέκτησε το Σούπερ Καπ με την Αούστρια Βιέννης πριν αποχωρήσει για να αναλάβει καθήκοντα βοηθού στην Εθνική Γερμανίας.
Ο 54χρονος έχει την πλήρη στήριξη της γερμανικής ομοσπονδίας και πριν ένα χρόνο ανανέωσε το συμβόλαιο του μέχρι τον Ιούλιο του 2016, κάτι που σημαίνει ότι θα μείνει στα «πάντσερ» μέχρι και το Euro της Γαλλίας.
Παίκτες-κλειδιά:
Ο Λεβ προτίμησε να ρίξει το βάρος στη μεσαία γραμμή, επιλέγοντας μόλις έναν κλασικό σέντερ φορ, τον έμπειρο Μίροσλαβ Κλόζε ο οποίος παρότι πλέον 36 ετών, ξέρει πολύ καλά πώς να σκοράρει σε Παγκόσμια Κύπελλα, καθώς θέλει μόλις ένα γκολ για να ισοφαρίσει το ρεκόρ του Ρονάλντο με τα περισσότερα τέρματα σε Μουντιάλ (15).
Ποντόλσκι, Σούρλε, Γκέτσε, Μίλερ, Κροος και ο 20χρονος Ντράξλερ αποτελούν ένα πραγματικό οπλοστάσιο το οποίο καλείται να διαχειριστεί σωστά ο Λεβ, ενώ στον άξονα Σβάινσταϊγκερ, Κεντίρα και αν χρειαστεί το «πολυεργαλείο» που ακούει στο όνομα Λαμ καλύπτουν επάξια τη θέση. Σημαντικό πλήγμα η απουσία του Ρόις, ωστόσο το ρόστερ της Γερμανίας είναι ικανό να καλύψει την απουσία του.
Στην άμυνα Μερτεζάκερ και Χούμελς αναμένεται να αποτελέσουν το αμυντικό δίδυμο ενώ στο τέρμα ο Νόιερ αποτελεί εγγύηση.
Τι θέλει/Τι μπορεί:
Σίγουρα έχει και το ρόστερ και τη φανέλα για να τα καταφέρει, όντας 3ο φαβορί από πολλούς bookmakers για να σηκώσει το τρόπαιο στο «Μαρακανά».
Για αρχή καλείται να τερματίσει πρώτη σε δύσκολο όμιλο με την Πορτογαλία του Ρονάλντο, τις ΗΠΑ του Κλίνσμαν και την πάντα υπολογίσιμη Γκάνα.
Σημαντικό «όπλο» της ομάδας αποτελεί η ομοιογένεια καθώς πολλοί από τους ποδοσφαιριστές που απαρτίζουν την αποστολή της είναι επί χρόνια συμπαίκτες στην εθνική ομάδα αλλά και μαζί σε συλλόγους.
Το ρόστερ:
Τερματοφύλακες: Μάνουελ Νόιερ (Μπάγερν), Ρόμαν Βάιντενφέλερ (Ντόρτμουντ), Ρον-Ρόμπερτ Τσίλερ (Ανόβερο)
Αμυντικοί: Τζερόμ Μπόατενγκ και Φίλιπ Λαμ (Μπάγερν), Ματς Χούμελς, Έρικ Ντουρμ και Κέβιν Γκρόσκροϊτς (Ντόρτμουντ), Μπένεντικτ Χέβεντες (Σάλκε), Περ Μερτεζάκερ (Άρσεναλ), Σκοντράν Μουσταφί (Σαμπντόρια)
Μέσοι: Γιούλιαν Ντράξλερ (Σάλκε), Ματίας Γκίντερ (Φράιμπουργκ), Τόνι Κρόος, Μπάστιαν Σβάινσταϊγκερ, Μάριο Γκέτσε και Τόμας Μίλερ (Μπάγερν), Σάμι Κεντίρα (Ρεάλ), Μεσούτ Οζίλ και Λούκας Ποντόλσκι (Άρσεναλ), Κρίστοφ Κράμερ (Γκλάντμπαχ), Αντρέ Σούρλε (Τσέλσι)
Επιθετικοί: Μίροσλαβ Κλόζε (Λάτσιο)