Euro: Ρεκόρ, «μυθικές» στιγμές και ιστορίες τρέλας
- Γιώργος Χρονόπουλος
- 14/6/2024 16:42
Το 17ο Euro της ιστορίας θα είναι παράλληλα το τρίτο με 24 ομάδες, αλλά και το πρώτο που διοργανώσει η Γερμανία ως ενιαίο κράτος. Οι τεχνολογικές καινοτομίες στη μπάλα της διοργάνωσης, το ημιαυτόματο οφσάιντ, η διαφορετική χρήση του VAR και οι διαφορετικού τύπου μεταδόσεις είναι μόλις μερικά από αυτά που αλλάζουν σε αυτό το τουρνουά και για τα οποία μπορείτε να μάθετε περισσότερα ΕΔΩ.
Στο παρακάτω αφιέρωμα του agones.gr παρουσιάζονται μία σειρά από αξιομνημόνευτες στιγμές και καταστάσεις -άγνωστες και μη- που έλαβαν χώρα στην διαδρομή της διοργάνωσης όλα αυτά τα χρόνια, ενώ δεν παραλείπονται κάποια σημαντικά ρεκόρ που ίσως βρουν νέο κάτοχο.
Η πρώτη πρωταθλήτρια δεν υπάρχει πια
Με το πρώτο φορμάτ της διοργάνωσης να προβλέπει τέσσερις ομάδες στην τελική φάση, η ΕΣΣΔ ήταν αυτή που στέφθηκε πρώτη φορά πρωταθλήτρια Ευρώπης το 1960 επικρατώντας της Γιουγκοσλάβίας στον τελικό της διοργάνωσης στη Γαλλία, με την οικοδέσποινα και την Τσεχοσλοβακία να είναι οι άλλες δύο χώρες που συμπλήρωσαν τα ημιτελικά.
Τρεις από τις τέσσερις χώρες δεν υπάρχουν πια, με την ΕΣΣΔ να διαλύεται σχεδόν 30 χρόνια αργότερα και τη Ρωσία μάλιστα πλέον να είναι γενικώς ασποκλεισμένη από τις διεθνείς διοργανώσεις λόγω της εμπόλεμης κατάστασης με την Ουκρανία. Αντίστοιχα συνέβη και με τη Γιουσκολαβία τη δεακετία του 90', ενώ Τσεχοσλοβακία (1976) και Δυτική Γερμανία (1972, 1980) είναι οι άλλες δύο χώρες που έχουν πανηγυρίσει τον τίτλο και δεν υπάρχουν πλέον με την τότε μορφή τους.
Το πιο παραγωγικό ματς
Το ρεκόρ για τον πιο παραγωγικό αγώνα έχει κρατήσει από την πρώτη κιόλας συνάντηση στην ιστορία του τουρνουά, τον ημιτελικό Γιουγκοσλαβίας-Γαλλίας (5-4) το 1960, στο «Παρκ Ντε Πρενς».
Τσεχοσλοβάκος άσος για όλες τις δουλειές
Ο Βλάστιμιλ Μπούμπνικ ήταν ο άνθρωπος που άνοιξε το σκορ στον μικρό τελικό το 1960, ανοίγοντας παράλληλα και τον δρόμο για τη νίκη της Τσεχοσλοβακίας επί της Γαλλίας με 2-0 και την κατάκτηση της 3ης θέσης. Ο εξτρέμ εκείνης της ομάδας είχε 11 διεθνείς συμμετοχές και 4 γκολ στην καριέρα του, αλλά πολύ παραπάνω στο χόκεϊ επί πάγου, όπου ήταν εκ των βασικών στελεχών που οδήγησαν την Τσεχοσλοβακία στο χάλκινο μετάλλιο στους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του Ίνσμπορυκ το 1964, αποτελώντας μέχρι σήμερα τον μόνο αθλητή που έχει διακριθεί με μετάλλιο σε δύο διαφορετικά ομαδικά αθλήματα με τη χώρα του.
Στη σκιά του καθεστώτος του Φράνκο
Η δεύτερη διοργάνωση έλαβε χώρα στην Ισπανία, που βρισκόταν υπό το δικτατορικό καθεστώς του Φράνκο, ο οποίος τέσσερα χρόνια νωρίτερα δεν επέτρεψε στην «φούρια ρόχα» να αγωνιστεί κόντρα στην ΕΣΣΔ στα προκριματικά. Ο τελικός το 1964 πάντως έφερε τους Ίβηρες ,του Αργεντινού με ισπανικό διαβατήριο, Αλφρέδο Ντι Στέφανο κόντρα στους Σοβιετικούς στον τελικό, όπου επικράτησαν 2-1 και στέφθηκαν πρωταθλητές Ευρώπης.
Ιταλική νίκη στο κέρμα και σε επαναληπτικό
Το 1968 η Ιταλία φιλοξένησε και κατέκτησε το τουρνουά πανηγυρίζοντας τον πρώτο της τίτλο. Για να το κάνει αυτό επικράτησε της ΕΣΣΔ στον ημιτελικό στη Νάπολι με έναν ιδιαίτερο τρόπο, αφού τότε δεν προβλεπόταν διαδικασία πέναλτι ακόμα κι έτσι με το 0-0 κανονικής διάρκειας και παράτασης, ο αγώνας θα κρινόταν σε στρίψιμο κέρματος.
Ο αρχηγός των Ιταλών, Φακέτι, διάλεξε «γράμματα» και ήταν η σωστή επιλογή, με τους Σοβιετικούς να διαμαρτύρονται μέχρι σήμερα πως ο Ιταλός άρχισε να πανηγυρίζει πριν το κέρμα σταματήσει να γυρίζει και προκάλεσε πανδαιμόνιο, εκμαιεύοντας έτσι την απόφαση του διαιτητή.
Σε κάθε περίπτωση η «σκουάντρα ατζούρα» προκρίθηκε στον τελικό όπου αναδείχθηκε ισόπαλη 1-1 με τη Γιουγκοσλαβία και χρειάστηκε επαναληπτική αναμέτρηση για πρώτη και τελευταία φορά στην ιστορία της διοργάνωσης, Εκεί οι Ιταλοί επικράτησαν με 2-0 στο Ολίμπικο και κατέκτησαν το τρόπαιο.
Η μαγική εφεύρεση του Πανένκα
Το 1976 η Τσεχοσλοβακία κατέκτησε τον τίτλο επικρατώντας στον τελικό της παγκόσμιας πρωταθλήτριας Δυτικής Γερμανίας, που ταυτόχρονα υπερασπιζόταν και τον τίτλο που κατέκτησε το 1972. Ο τελικός ήταν το πρώτο διεθνές ματς εθνικών ομάδων που κρίθηκε στα πέναλτι, τα οποία είχαν εισηχθή από το 1970 ως τρόπος ανάδειξης νικητή.
Μετά το 2-2 της κανονικής διάρκειας και της παράτασης, οι Τσεχοσλοβάκοι επικράτησαν 5-3, με την τελευταία σκαφτή εκτέλεση του Αντονίν Πανένκα να γράφει ιστορία και μέχρι σήμερα να παίρνει το όνομά του αποτελώντας την επιτομή της τεχνικής από την άσπρη βούλα.
Αλλαγή φορμάτ και μία σπάνια σύμπτωση
Το εναρκτήριο ματς του Euro 1980, που διεξήχθη με 8 ομάδες χωρισμένες σε δύο ομίλους, είχε μία ιδιαιτερότητα. Αυτό καθώς συναντήθηκαν Τσεχοσλοβακία και Δυτική Γερμανία, με τη δεύτερ να επικρατεί 1-0. Κάπως έτσι στον τελικό του προηγούμενου Euro και το εναρκτήριο ματς του επόμενου συναντήθηκαν οι ίδιες ομάδες.
Η απίστευτη παράσταση του Πλατινί και η αρχή μία «κατάρας» 40 ετών
Εννέα γκολ σε ένα μόνο τουρνουά, το ρεκόρ του Μισέλ Πλατινί, ηγέτη των «μπλε» για την κατάκτηση του Euro το 1984. Ένα φοβερό one man show, που όμοιό του δεν έχει εμφανιστεί ξανά και με δεδομένο πως έγινε και σε πέντε μόλις ματς, μοιάζει αδιανόητο.
Ο θρίαμβος της Γαλλίας μάλιστα τότε ήταν και ο τελευταίος οικοδέσποινας χώρας, καθώς από τότε η Πορτογαλία το 2004, οι «μπλε» ξανά το 2016 και η Αγγλία το 2020 ήταν φιναλίστ αλλά ηττήθηκαν στον τελικό.
Το παραλίγο διπλωματικό επεισόδιο που προκάλεσε ο Κούμαν και το ποίημα του Φαν Μπάστεν
Το 1988 η Ολλανδία κατακτά επιτέλους έναν διεθνή τίτλο, μετά από δύο αποτυχίες σε τελικούς Μουντιάλ (1974, 1978). Αυτό το πετυχαίνει επί γερμανικού εδάφους, επικρατώντας στον ημιτελικό 2-1 της Δυτικής Γερμανίας με ανατροπή και τον Κούμαν να πετυχαίνει το γκολ, της ισοφάρισης με πέναλτι.
Ο Ολλανδός αμυντικός και νυν προπονητής των «οράνιε», άλλαξε φανέλες με τον Γερμανό Όλα Τον αμέσως μετά τη λήξη, αλλά πάνω στους πανηγυρισμούς ο φακός τον συνέλαβε να προσποιείται πως την χρησιμοποιεί σαν χαρτί υγείας.... Ο σάλος που ξέσπασε ήταν μεγάλος και μέχρι και ο πατέρας του καταδίκασε δημόσια αυτή την κίνηση, με τον ίδιο τον παίκτη να ζητά συγγνώμη αλλά να μην πείθει ιδιαίτερα.
Οι πρωταθλητές από την παραλία και ο ήρωας Βίλφορτ
Η ιστορία των Δανών γνωστή και ξακουστή... Ο εμφύλιος πόλεμος της Γιουγκοσλαβίας, δεν επέτρεψε στη βαλκανική χώρα να συμμετάσχει στην τελική φάση της Σουηδίας όπου είχε ήδη προκριθεί και λίγες ημέρες πριν τη σέντρα του τουρνουά η UEFA ειδοποίησε τους Δανούς, που είχαν τερματίσεi πίσω από τους Γιουγκοσλάβους στον προκριματικό όμιλο, να πάρουν τη θέση τους σε όμιλο με Γαλλία, Αγγλία και τους οικοδεσπότες Σουηδούς.
Οι Δανοί μαζεύτηκαν άρον άρον και χωρίς τον σταρ της ομάδας Μίκαελ Λάουντρουπ που δεν δέχθηκε την κλήση λόγω κακών σχέσεων με τον ομοσπονδιακό τεχνικό, πήγαν στη Σουηδία και μετά από μία απίστευτη πορεία, όπου απέκλεισαν Γάλλους, Άγγλους και του πρωταθλητές Ολλανδούς, έφτασαν στον τελικό και νίκησαν 2-0 τους Γερμανούς, στην πρώτη τους συμμετοχή ως ενιαίο έθνος, κατακτώντας τον τίτλο.
Μπρίαν Λάουντρουπ και Σμάιχελ αποτέλεσαν τις «κολώνες» εκείνης της τρομερής ομάδων των «δυναμιτών», ωστόσο ο ήρωας ήταν ο Κιμ Βίλφορτ. Ο επιθετικός που καθ' όλη τη διάρκεια του τουρνουά ήταν μεταξύ Δανίας και Σουηδίας ώστε να βρίσκεται στο πλευρό της 7χρονης κόρης του που έπασχε από λευχαιμία. Στον τελικό μάλιστα σημείωσε το δεύτερο γκολ κατά των Γερμανών και το αφιέρωσε στην κορούλα του που λίγο μετά το τέλος της διοργάνωσης έφυγε από τη ζωή.
It's coming home, ο πανηγυρισμός του Γκασκόιν, η κατάρα της... βούλας, και λύτρωση μέσω... Pizza Hut
Το 1996 η διοργάνωση έλαβε χώρα για πρώτη φορά με 16 ομάδες και στην Αγγλία, με τους Φρανκ Σκίνερ και Ντέβιντ Μπαντίελ να χαρίζουν στους οπαδούς των «τριών λιονταριών» το τραγούδι που συνοδεύει από τότε τα όνειρά τους για έναν τίτλο μετά το Μουντιάλ του 1966. Το «It's coming home», με συμμετοχή όλης της εθνικής ομάδας των Άγγλων τότε έγινε γρήγορα σύνθημα στην κερκίδα και αναμφίβολα είναι το πιο εμβληματικό επίσημο τραγούδι διοργάνωσης Euro.
Η Αγγλίας ως ένα σημείο ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες. Καλό ποδόσφαιρο, πανέμορφα γκολ όπως του Γκασκόιν κόντρα στους Σκωτσέζους συν τον απίστευτο πανηγυρισμό που ακολούθησε, ενώ φάνηκε να ξορκίζει και την κατάρα των πέναλτι όταν απέκλεισε την Ισπανία στα προημιτελικά, με το «ξέσπασμα» του Στιούαρτ Πιρς όταν ευστόχησε να είναι σήμα κατατεθέν της πορείας τους.
Δυστυχώς για αυτούς στα ημιτελικά και ξανά στα πέναλτι ο τωρινός τους προπονητής Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ αποδείχθηκε μοιραίος κόντρα στους Γερμανούς και η πορεία τους σταμάτησε εκεί με το τρόπαιο να μην πηγαίνει τελικά... σπίτι.
Ωστόσο ο ίδιος ο Σάουθγκεϊτ φρόντισε με πανέξυπνο τρόπο να αυτοσαρκαστεί και τελικά να ξεπεράσει τη σκληρή κριτική που του ασκήθηκε τότε. Συγκεκριμένα πρωταγωνίστησε σε διαφήμιση της Pizza Hut, όπου εμφανίστηκε να τρώει πίτσα φορώντας χαρτοσακούλα στο κεφάλι παρέα με τους Στιούαρτ Πιρς και Κρις Γουόντλ, που είχαν επίσης αστοχήσει σε πέναλτι στα ημιτελικά του Μουντιάλ 1990 κόντρα στους Γερμανούς.
Οι Πιρς και Γουόντλ κορόιδευαν τον Σάουθγκεϊτ με λογοπαίγνια τονίζοντας τη λέξη «miss» όταν φώναζαν τη σερβιτόρα, ενώ όταν ο Σάουθγκεϊτ σηκώνεται να φύγει «τρακάρει» με μία κολώνα μέσα στο μαγαζί και οι συμπαίκτες γελώντας λένε «Αυτή τη φορά βρήκε στο δοκάρι».
Η διαφήμιση έμεινε φυσικά στην ιστορία, ο Σάουθγκεϊτ κατάφερε να βγει από τη μαύρη λίστα των Άγγλων φιλάθλων και αργότερα ως προπονητής «έσπασε» την κατάρα των πέναλτι κόντρα στους Κολομβιανούς στο Μουντιάλ του 2018.
Τα «Χρυσά Γκολ» του 1996 και του 2000 που έκριναν τους τελικούς
Ο κανονισμός του «Χρυσού Γκολ» της UEFA που σήμαινε πως σε περίπτωση που σημειωθεί γκολ στην παράταση ο αγώνας λήγει αυτόματα, ίσχυσε για δύο Euro και στα δύο συνέβη το... μοιραίο στους τελικούς. Ο Όλιβερ Μπίρχοφ στο 5ο λεπτό της παράτασης το 1996 διαμόρφωσε το 2-1 επί της Τσεχίας, χαρίζοντας το τρόπαιο στη Γερμανία, ενώ το 2000 ο Τρεζεγκέ στο 103' χάρισε στους Γάλλους τον τίτλο κόντρα στους Ιταλούς.
Η πρώτη συνδιοργάνωση ήταν η πιο... σκληρή της ιστορίας
Οι δέκα αποβολές στα 31 ματς του τουρνουά αποτελούν εξάλλου μέχρι σήμερα ρεκόρ που δεν έχει απειληθεί, παρά την αύξηση των ομάδων από το 2016 κι έπειτα.
Όταν οι Ολλανδοί το... τερμάτισαν με την αστοχία
Σε έναν ημιτελικό που ήταν πολύ καλύτεροι οι οικοδεσπότες «οράνιε» έμειναν στο 0-0 με την Ιταλία το 2000, αστοχώντας σε δύο πέναλτι κατά τη διάρκεια της αναμέτρησης και σε άλλα τρία στη διαδικασία όπου οδηγήθηκε το ματς, με τον Τόλντο να είναι ο απόλυτος MVP της «σκουάντρα ατζούρα».
Πέντε γκολ η μεγαλύτερη διαφορά
Οι μεγαλύτερες σε εύρος νίκες στην ιστορία της διοργάνωσης φτάνουν μέχρι τα πέντα γκολ διαφορά. Συγκεκριμένα με 5-0 ολοκληρώθηκαν οι αναμετρήσεις Γαλλία-Βέλγιο, Δανία-Γιουγκοσλαβία (1984), Σουηδία-Βουλγαρία (2004) και Ισπανία-Σλοβακία (2021), ενώ με 6-1 το Ολλανδία - Γιουγκοσλαβία (2000).
Το ελληνικό θαύμα, το μοναδικό ρεκόρ του Ρεχάγκελ και το μοναδικό «Ασημένιο Γκολ» της ιστορίας
Η Ελλάδα σόκαρε τον πλανήτη το 2004 όταν μετά από μία απίστευτη πορεία, όπου νίκησε δύο φορές τους διοργανωτές Πορτογάλους (σε πρεμιέρα και τελικό), άφησε εκτός συνέχειας την Ισπανία, την προηγούμενη πρωταθλήτρια Γαλλία και την Τσεχία στα ημιτελικά με τον Τραϊανό Δέλλα να σημειώνει το μοναδικό ασημένιο γκολ της ιστορίας στο 115' της παράτασης, κατέκτησε αναπάντεχα το τρόπαιο.
Ο ομοσπονδιακός τεχνικός της «γαλανόλευκης» Ότο Ρεχάγκελ πέτυχε έτσι εκτός των άλλων να γίνει και ο μοναδικός προπονητής που οδηγεί μία εθνική ομάδα στην κορυφή της Ευρώπης και αυτή δεν είναι της πατρίδας του!
Το «biscotto» που κόστισε στους Ιταλούς
Η τελευταία αγωνιστική των ομίλων το 2004 επεφύλαξε μία δυσάρεστη έκπληξη για την Ιταλία, που ήθελε μόνο νίκη κόντρα στη Βουλγαρία για να πάρει την πρόκριση και ταυτόχρονα να υπάρξει νικητής στο Σουηδία - Δανία ή να έρθουν ισόπαλες οι δύο ομάδες με ένα σκορ 0-0 ή 1-1. Σουηδοί και Δανοί τα.... βρήκαν στο 2-2 και η «σκουάντρα ατζούρα» παρ' όλο που ανέτρεψε στο φινάλε το εις βάρος της 0-1 από τους Βούλγαρους έμεινε εκτός στην ισοβαθμία.
Ο γκολκίπερ της Πορτογαλία το 2004 ήταν ο πρωταγωνιστής της νίκης επί της Αγγλίας στα ημιτελικά καθώς σκόραρε το νικητήριο πέναλτι, ενώ νωρίτερα είχε αποκρούσει την εκτέλεση του Βάσελ. Η συγκεκριμένη απόκρουση έμεινε στην ιστορία, καθώς ο Ρικάρντο επέλεξε πριν την εκτέλεση να βγάλει τα γάντια του και να σταθεί με γυμνά χέρια κάτω από τα δοκάρια, επιλέγοντας σωστά και αποκρούοντας.
Το πιο γρήγορο γκολ στην ιστορία του Euro
Το πιο γρήγορο γκολ στην ιστορία σημειώθηκε μετά από 1 λεπτό και 7 δευτερόλεπτα από τον Ρώσο Nτιμίτρι Κιριτσένκο εναντίον της Ελλάδας το 2004.
Τα χατ τρικ
Μόλις οκτώ είναι τα χατ τρικ που έχουν σημειωθεί στις διοργανώσεις του Euro, με το τελευταίο να είναι εκείνο του Βίγια στο Ισπανία - Ρωσία 4-1 για το ματς της φάσης των ομίλων το 2008, ενώ το πιο γρήγορο αυτό του Μισέλ Πλατινί το 1984 κόντρα στη Γιουγκοσλαβία το 1984. Ο Πλατινί εξάλλου είναι και ο μόνος παίκτης που έχει σημειώσει δύο χατ τρικ στην ιστορία της διοργάνωσης. Oι υπόλοιποι με χατ τρικ είναι οι Γερμανοί Ντίτερ Μίλερ και Κλάους Άλοφς, οι Ολλανδοί Μάρκο Φαν Μπάστεν και Πάτρικ Κλάιφερτ και ο Πορτογάλος Σέρτζιο Κονσεϊσάο.
Οι γηραιότεροι και οι νεότεροι
Σε ό,τι αφορά τους σκόρερ, νεότερος είναι ο Γιόχαν Βονλάνθεν, που σε ηλικία 18 ετών και 141 ημερών σκόραρε στο Ελβετία - Γαλλία 1-3 στο Euro 2004, ενώ γηραιότερος ο Αυστριακός Ίβιτσα Βάστιτς, που σκόραρε στο Αυστρία - Πολωνία 1-1 για το Euro 2008.
Η «back to back» Ισπανία
Το ιστορικό επίτευγμα του Φερνάντο Τόρες
Ένα «θρύλος» του Euro που δεν έχει αγωνιστεί λεπτό
Το 2016, στην πρώτη διοργάνωση με 24 ομάδες, η Βόρεια Iρλανδία κατάφερε να προκριθεί για πρώτη φορά στην ιστορία της σε τελική φάση. Στο ρόστερ της υπήρχε ο Γουίλ Γκριγκ, που ερχόταν από μία σεζόν με 28 γκολ σε 40 εμφανίσεις στην 3η κατηγορία της Αγγλίας, με τη φανέλα της Γουίγκαν.
Αποτελώντας τον ηγέτη εκείνης της ομάδας, κλήθηκε στην εθνική και είχε γίνει σύνθημα με το τραγούδι «Freed from desire» να διασκευάζεται και τους φίλους της Βόρειας Ιρλανδίας να το φωνάζουν καθ' όλη τη διάρκεια του Euro μετατρέποντας τον 24χρονο επιθετικό σε περσόνα του τουρνουά, που όλοι γνώρισαν και όλοι ήθελαν τη φανέλα του, ωστόσο δεν αγωνίστηκε ούτε λεπτό!
Το πείραμα της περιπλανώμενης διοργάνωσης που έγινε ένα χρόνο αργότερα
Η διοργάνωση του 2020 διεξήχθη για πρώτη φορά σε 11 διαφορετικές χώρες με τα ημιτελικά και τον τελικό ωστόσο να λαμβάνουν χώρα στο Γουέμπλεϊ. Επρόκειτο για κάτι πρωτοποριακό, που προκάλεσε πάντως διάφορες δυσλειτουργίες και προβλήματα σε όλα τα επίπεδα κι έτσι εγκαταλείφθηκε άμεσα.
Ένα ακόμα γεγονός άξιο αναφοράς είναι πως παρ' ότι καταγράφεται ως Euro 2020, η διοργάνωση διεξήχθη το καλοκαίρι του 2021 καθώς η πανδημία του κορωνοϊού είχε οδηγήσει σε αναβολή της αρχικά.
Η κατάρρευση του Έρικσεν
Στο 43' της αναμέτρησης ο Κρίστιαν Έρικσεν έχασε τις αισθήσεις του και κατέρρευσε στον αγωνιστικό χώρο, «παγώνοντας» και σοκάροντας τους πάντες.
Γρήγορα οι γιατροί των ομάδων έτρεξαν στο γήπεδο, ο Δανός άσος είχε χάσει τις αισθήσεις του και προσπαθούσαν να τον συνεφέρουν με απινιδωτή και τεχνητή αναπνοή.
Οι παίκτες της Δανίας δημιούργησαν ένα τείχος μπροστά του, οι εικόνες έδειχναν φιλάθλους και παίκτες να πιάνουν τα κεφάλια τους, άλλοι να κλαίνε και άπαντες να μην πιστεύουν αυτό που εκτυλισσόταν μπροστά στα μάτια τους, με τον Έρικσεν τελικά να τα αποχωρεί με φορείο και προς έκπληξη όλων το ματς να συνεχίζεται κανονικά, προκaλώντας δριμύτατη κριτική φιλάθλων και παραγόντων κατά της UEFA.
Ο Έρικσεν τελικά τα κατάφερε και όχι απλώς ξεπέρασε το επεισόδιο, αλλά επέστρεψε και στα γήπεδα λίγους μήνες μετά, αποελώντας πλέον παίκτη της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
Ο «Βασιλιάς» Ρονάλντο
Ο Κριστιάνο Ρονάλντο είναι ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία του Euro, με με 14 γκολ από το 2004, μπροστά από τα 9 του Πλατινί, ενώ παράλληλα είναι ο παίκτης που έχει παίξει τους περισσότερους αγώνες στο Euro (25), μπροστά από τους συμπατριώτες του Ζοάο Μουτίνιο και Πέπε (19), τον Γερμανό Μπάστιαν Σβαϊνστάιγκερ (18) και τους Ιταλούς Λεονάρντο Μπονούτσι (18), Τζιανλουίτζι Μπουφόν (17) και Τζόρτζιο Κιελίνι (17). Ένα ρεκόρ που θα μπορέσει να το βελτιώσει αυτό το καλοκαίρι, που θα γίνει και ο μόνος παίκτης που έχει αγωνιστεί σε έξι Euro ξεπερνώντας τον Ίκερ Κασίγιας που συμμετείχε σε πέντε.
Οι τρεις πιο επιτυχημένες της διοργάνωσης
Από τρεις τίτλους έχουν η Γερμανία (1972 και 1980 ως Δυτική Γερμανία και το 1996) και η Ισπανία (1964, 2008, 2012). Με δύο ακολουθούν Γαλλία (1984, 2000) και Ιταλία (1968, 2020). Η Γερμανία είναι επίσης, μαζί με την ΕΣΣΔ (νυν Ρωσία), η εθνική που ηττάται συχνότερα στον τελικό. Οι Γερμανοί ηττήθηκαν το 1972 (Δυτική Γερμανία), το 1992 και το 2008, οι Σοβιετικοί το 1964, το 1972 και το 1988.
